Morąg to miasto położone w północnej Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim. Jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej Morąg. Miasto leży we wschodniej części historycznych Prus Górnych, zwanej Hockerlandią, obejmującej tereny dawnej Pogezanii, a etnograficznie zaliczane bywa do Powiśla. Dawniej siedziba powiatu morąskiego. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa olsztyńskiego.
Od północnego wschodu Morąg graniczy z jeziorem Skiertąg, z południowego zachodu znajduje się tzw. „Rozlewisko Morąskie” z ostoją ptactwa wodnego. Gniazduje na niej około 150 gatunków ptaków, w tym między innymi: kania rdzawa, kania czarna, orlik krzykliwy, trzmielojad, błotniak zbożowy, bielik, krogulec i kobuz.
Teren Prus Górnych, zwany też Starymi Prusami, zamieszkiwany przez pruskie plemiona Pogezanów i Pomezanów, był pierwszą częścią Prus zajętych w XIII wieku przez Zakon krzyżacki wspierany przez książąt i rycerzy polskich, głównie z Mazowsza i Pomorza. Na mocy układu w Dzierzgoniu z 1249 tereny aż po rzekę Pasłękę stały się częścią Państwa zakonnego. Późniejszy rejon morąski podlegał komturom w Elblągu.
W 1327 komtur elbląski Hermann von Öttingen w pobliżu zamku założył na prawie chełmińskim miasto Morąg. Nowe miasto otrzymało 108 łanów, a zasadźcą i pierwszym sołtysem został Piotr Sumpf (Peter von Sumpf). Miasto ulokowano w dogodnych warunkach terenowych, ułatwiających obronę. Od strony południowej dostępu broniło Jezioro Morąskie (obecnie Rozlewisko Morąskie), od zachodu – strumień zwany Młyńskim, od strony północnej znajdował się Staw Młyński, natomiast ze strony wschodniej wykopano dwa rowy wypełnione wodą. Na przełomie XIV i XV wieku miasto otoczono murami, w murach znajdowały się trzy bramy: ostródzka (wschodnia), pasłęcka (zachodnia). Miasto zbudowano na planie czworokąta. Od szczytu południowo-wschodniego stanął kościół parafialny pod wezwaniem św. Piotra i Pawła wraz z okazałą wieżą. Budowę kościoła zakończono w 1331, w 1370 drewnianą strażnicę przebudowano w murowaną twierdzę. Na środku rynku zbudowano ratusz (gotycki, najprawdopodobniej już w XV w.).
W 1410 Morąg został zajęty przez wojska Władysława Jagiełły, które spod Grunwaldu kierowały się na Malbork. W czasie wojny polsko-krzyżackiej (nazywanej „głodową”), w 1414 miasto zostało spalone. Od 1440 Morąg był członkiem antykrzyżackiego Związku Pruskiego. W 1454 Związek Pruski wypowiedział posłuszeństwo Zakonowi i poddał Prusy królowi polskiemu. Związkowcy opanowali zamek w Morągu przed 22 lutego 1454, a w czerwcu tego roku w Elblągu miasto złożyło hołd Kazimierzowi Jagiellończykowi. Jednak w 1461 miasto zajęte zostało przez wojska Zakonu.
Po wojnie trzynastoletniej, od 1466, miasto pozostało w Prusach Zakonnych, które stanowiły lenno Polski. W 1470 w Morągu (prawdopodobnie na morąskim zamku) zmarł wielki mistrz zakonu krzyżackiego Henryk VI Reuss von Plauen.
Po sekularyzacji w 1525 Morąg należał do Prus Książęcych, które do 1657 stanowiły lenno Polski. Znajdował się na terenie okręgu górnopruskiego (oberlandzkiego), który powstał z połączenia komturii elbląskiej, ostródzkiej i dzierzgońskiej. Po zniesieniu urzędu wójtów krzyżackich, od 1525, Morąg był siedzibą starosty książęcego (sprawował władzę administracyjną nad powiatami Morąg i Miłakowo). Zamek krzyżacki został wtedy częściowo rozebrany, a pozyskane w ten sposób materiały zastosowano do budowy nowych obiektów.
Morąg to miasto o bogatej historii i kulturze. Jego położenie nad jeziorem Skiertąg i Rozlewiskiem Morąskim oraz bliskość ostoi ptactwa wodnego sprawiają, że jest to miejsce atrakcyjne turystycznie. Warto odwiedzić Morąg i poznać jego historię oraz piękno przyrody.