Noclegi Rabka-Zdrój

Rabka-Zdrój, znana również jako Rabka, to miasto położone w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim. Jest siedzibą gminy Rabka-Zdrój i leży w Kotlinie Rabczańskiej, na wysokości 500-560 m n.p.m., u ujścia potoków Poniczanki, Słonki i Skomielnianki do rzeki Raby.

Nazwa miasta po raz pierwszy została wymieniona przez Jana Długosza, który powołując się na dokument Bolesława Wstydliwego z 1254 roku, podał ją w formie Sal in Rabschyca. Wskazywałoby to na to, że już wówczas rabczańskie solanki były znane i prawdopodobnie wykorzystywane dla potrzeb klasztoru cystersów, na terenie którego Rabka leżała.

W 1595 roku wieś Rabka była własnością kasztelanowej krakowskiej Anny z Sieniawskich Jordanowej. W 1860 roku Eugeniusz Janota wspominał w swoim Przewodniku w wycieczkach na Babią Górę, do Tatr i Pienin o sześciu źródłach wody słonej, jodowobromowej żelazistej, które były używane przez górali Beskidów na gubienie woli. W wyniku badań przeprowadzonych w 1858 roku przez krakowskiego chemika Adolfa Aleksandrowicza i lekarza Fryderyka Skobla stwierdzono, że miejscowe solanki są jednymi z najsilniejszych solanek jodowo-bromowych w Europie.

Pierwszy zakład kąpielowo-leczniczy powstał w Rabce-Zdroju w 1864 roku, a osiem lat później otwarto zakład leczenia dzieci. Specyficzny mikroklimat spowodował, że Rabka szybko rozwijała się jako uzdrowisko dziecięce.

Podczas okupacji hitlerowskiej Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców Rabki. Przebywało w nim około 650 Żydów. W sierpniu 1942 roku zostali oni wywiezieni do obozu zagłady w Bełżcu oraz do getta w Nowym Targu.

Po II wojnie światowej Rabka-Zdrój stała się ważnym ośrodkiem leczenia gruźlicy. Kiedy choroba ta przestała być uważana za chorobę społeczną, sanatoria stały się placówkami leczenia głównie astmy oskrzelowej i schorzeń górnych dróg oddechowych.

nocleg łowiczanka |