Ciche to wieś położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czarny Dunajec. Wieś królewska, położona w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sądeckim województwa krakowskiego, należała do tenuty nowotarskiej[3]. Do 1954 roku istniała gmina Ciche. W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Ciche, po jej zniesieniu w gromadzie Ratułów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Miejscowość położona jest na granicy regionów Kotlina Nowotarska i Pogórze Gubałowskie, pod względem historyczno-etnograficznym zaś należy do Podhala[4]. Zabudowania i pola znajdują się w dolinie potoku Cichy i na stokach okolicznych wzniesień. Dzisiaj wieś stanowi bardzo duże sołectwo, które ciągnie się od Gruszkowego Wierchu w zachodniej stronie Pogórza Gubałowskiego aż do stóp Domańskiego Wierchu przed czarnodunajecką równiną[5].
Ciche to wieś lokowana w 1593 roku przez Tomasza Miętusa. Wzięła nazwę od potoku Cichego. Warto wspomnieć, iż w północnej części wsi znajduje się osiedle Miętustwo często błędnie uważane za odrębną miejscowość.
W Cichem znajdują się dwa kościoły parafialne: w Cichem – Miętustwie pod wezwaniem NMP Królowej Polski i w Cichem Górnym pod wezwaniem Świętego Józefa Robotnika. We wsi znajduje się wiele drewnianych i murowanych XIX-wiecznych przydrożnych kapliczek.