Przedbórz to miasto w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, położone na Wyżynie Przedborskiej nad rzeką Pilicą. Leży na pograniczu województw łódzkiego i świętokrzyskiego, w odległości 92 km od Łodzi, 75 km od Kielc i 73 km od Częstochowy. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Przedbórz.
Przedbórz uzyskał lokację miejską przed 1370 rokiem. Miasto królewskie w powiecie chęcińskim województwa sandomierskiego w drugiej połowie XVI wieku.
Pierwsza historyczna wzmianka o miejscowości nad Pilicą pochodzi z 1145 roku z tzw. Falsyfikatu Trzemeszeńskiego. W roku 1239 wymieniany jest tutejszy gród warowny, który w połowie XIV w. Kazimierz Wielki rozbudował do postaci zamku obronnego. Ze względu na urodzajność przedborskich lasów częstym gościem zamku bywał król Kazimierz Wielki, który w 1370 roku nadał miejscowości prawa miejskie. Bardzo często bywał na tutejszym zamku także król Władysław Jagiełło. Pierwszy raz był w Przedborzu 1 maja 1388 roku, a podczas drugiej wizyty 2 kwietnia 1405 roku odnowił miastu prawa miejskie. Król przebywał w zamku w Przedborzu ponownie w latach 1406, 1409, 1418, 1419, 1420, 1425, 1436, 1428, 1430, 1433. W dniu 29 lipca 1423 roku właśnie tutaj Władysław Jagiełło nadał prawa miejskie wsi Łodzia (obecnie – Łódź).
W latach 20. XV wieku. Przedbórz był miejscem, w którym odbywały się sesje wyjazdowe opoczyńskiego sądu grodzkiego[8].
W 1512 roku w mieście istniała szkoła, miasteczko było dużym ośrodkiem piwowarstwa. Rozwój miasta i jego znaczenie strategiczne związane było z położeniem na szlaku handlowym między Śląskiem i Rusią. W 1638 r. miasto zniszczył pożar[2]. Koniec pomyślnego okresu w dziejach miasta przypieczętował potop szwedzki, który w 1655 przyniósł zniszczenia miastu i zamkowi.
W lipcu 1793 roku poważny pożar strawił w Przedborzu kilkadziesiąt domostw i kościół.
W wyniku rozbiorów Rzeczypospolitej od 1793 na Pilicy przebiegała wschodnia granica Królestwa Prus; w 1795 rzeka stała się granicą prusko-austriacką. W 1807 i 1809 tereny po obu stronach rzeki zostały włączone do Księstwa Warszawskiego; od 1815 Przedbórz leżał w Królestwie Polskim, w województwie sandomierskim, w powiecie koneckim.
Wiek XIX przyniósł rozwój przemysłu. W 1823 roku Jan Lange (Jan Fryderyk Albert Wojciech Lange)[10] utworzył spółkę z Johnem Cockerillem – brytyjskim przemysłowcem, działającym w Belgii i wielu innych krajach kontynentu w różnych dziedzinach przemysłu, m.in. w warszawskiej wytwórni sukna „Poland”. Spółka doprowadziła do powstania kolejnej fabryki sukna w Przedborzu. Cockerill wniósł do niej m.in. maszyny parowe ze swoich belgijskich zakładów. Wybudowano kompleks fabryczny, osiedle robotnicze, zatrudniono zagranicznych fachowców. Cockerill, w którego działalności rządowi kontrolerzy dostrzegali liczne niejasności finansowe, był współwłaścicielem fabryki do swojej śmierci w 1840 roku.
W latach 1838–1840 w Przedborzu zbudowano ratusz. Wraz z szybkim rozwojem miasta przyrosła liczba ludności z 20170 w 1827 r. do 4738 w roku 1863.
W czasie powstania styczniowego 15 stycznia 1863 r. do miasteczka wkroczyły oddziały Antoniego Jeziorańskiego, a 27 czerwca 1863 roku oddział Józefa Oxińskiego stoczył bitwę z wojskami rosyjskimi.