Sandomierz to miasto położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, nad rzeką Wisłą. Miasto leży na siedmiu wzgórzach, co sprawia, że nazywane jest czasem “małym Rzymem”. Sandomierz jest usytuowany na Nizinie Nadwiślańskiej i rozciąga się od Wyżyny Sandomierskiej po Równinę Tarnobrzeską. Większość zabudowy, wraz z historycznym centrum, uznanym w 2017 roku za pomnik historii, znajduje się na lewym brzegu Wisły. Przemysłowa część miasta, zwana Nadbrzeziem, leży przy prawym brzegu rzeki, w Kotlinie Sandomierskiej, granicząc z Tarnobrzegiem.
Przez miasto przebiegają szlaki turystyczne: cysterski, św. Jakuba, Via Jagiellonica, Architektury Drewnianej oraz Wschodni Szlak Rowerowy Green Velo. Sandomierz jest historycznie położony w Małopolsce i był głównym miastem dawnej ziemi sandomierskiej oraz województwa sandomierskiego. W czasach Rzeczypospolitej Obojga Narodów w Sandomierzu mieściła się kasa szafarzy podatków dla Małopolski. Miasto uzyskało prawo składu w 1286 roku.
Pierwsze ślady osadnictwa na terenach Sandomierza pochodzą z neolitu. W X wieku na terenie wzgórza zamkowego powstała osada, która od XI wieku była grodem i siedzibą książęcą oraz miastem wojewódzkim. Odkryte podczas prac archeologicznych naczynia ceramiczne z XI wieku charakteryzują się podobieństwem do technik i wzorów wyrobów z Wielkopolski. Obok zbudowanego później Domu Długosza powstał drugi gród, który dał początek miastu. Dzięki położeniu nad Wisłą i w miejscu przeprawy szlaku handlowego z Europy Zachodniej na Ruś, Sandomierz szybko zyskiwał na znaczeniu.
W czasach Bolesława Chrobrego miasto pełniło ważną rolę. W średniowiecznej Polsce obok Wrocławia oraz Krakowa zostało zaliczone przez Galla Anonima do trzech głównych siedzib Królestwa Polskiego. W okresie rozbicia dzielnicowego był stolicą Księstwa sandomierskiego i przez około 700 lat również miastem wojewódzkim. Pierwszym władcą był Henryk Sandomierski, syn Bolesława Krzywoustego.
W 1570 roku miał miejsce zjazd reprezentantów działających w Polsce nurtów reformacji, który doprowadził do podpisania tzw. zgody sandomierskiej – porozumienia w obronie przed kontrreformacją. Okres wojen szwedzkich to ponowny upadek miasta spowodowany zniszczeniami.
W 1613 roku otwarto Kolegium Jezuickie w Sandomierzu. W 1623 roku Jakub Bobola (zm. 1636) – podczaszy sandomierski, prawdopodobnie stryjeczny brat św. Andrzeja Boboli, założył przy kolegium konwikt dla 12 młodych należących do zubożałych rodzin.
nocleg kwatery na żółkiewskiego | nocleg restauracja noclegi grill solo |