Biała Podlaska to miasto na prawach powiatu we wschodniej Polsce, w województwie lubelskim, siedziba powiatu bialskiego i gminy Biała Podlaska. Miasto uzyskało lokację miejską przed 1498 rokiem i przez wieki było ważnym ośrodkiem handlowym i rzemieślniczym.
W dokumentach historycznych po raz pierwszy Biała Podlaska pojawiła się w 1345 roku. Jej pierwszymi właścicielami byli Iliniczowie, za założyciela uchodzi Piotr Janowicz przydomek „Biały” – wojewoda trocki, hetman Wielkiego Księstwa Litewskiego. W XVI wieku miasto przeszło we władanie rodu Radziwiłłów, co przyczyniło się do jego szybkiego rozwoju. W 1622 roku Aleksander Ludwik Radziwiłł zbudował fortecę i zamek, a w 1628 roku z fundacji Krzysztofa Ciborowicza Wilskiego założono Akademię Bialską.
W XVII wieku miasto było znane z produkcji sukna i fajansów, a później także z przeróbki drewna. W 1763 roku Biała Podlaska stała się siedzibą pruskiego garnizonu. W XVIII wieku przez dwa lata w mieście ukazywało się czasopismo „Oberschlesische Monatschrift”, a w 1789 zapoczątkowano wydawanie kolejnego czasopisma – „Natur und Gott zum Unterricht und zur Erbaunung”.
Kolejny szybki rozwój miasta miał miejsce w okresie międzywojennym, kiedy to powstała fabryka Raabego, elektrownia miejska oraz Podlaska Wytwórnia Samolotów. W czasie II wojny światowej Niemcy utworzyli w mieście getto dla ludności żydowskiej, a po wojnie miasto zostało zdobyte przez Armię Czerwoną i żołnierzy Armii Krajowej.
W 1975 roku Biała Podlaska została stolicą województwa, co przyczyniło się do dwukrotnego zwiększenia liczby jej mieszkańców w ciągu 20 lat. Po reformie administracyjnej miasto utraciło status stolicy województwa.