Kudowa-Zdrój to miasto uzdrowiskowe w Polsce, położone w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim. Kudowa jest położona w dolinie na pograniczu Gór Stołowych i Pogórza Orlickiego na wysokości od 370 do 420 m n.p.m. nad potokiem Bystra, który poprzez rzekę Metuję wpada do Łaby. Zajmuje Obniżenie Kudowy, będące częścią Pogórza Orlickiego. Położenie Kudowy na południowych stokach gór powoduje, że ma ona klimat łagodniejszy od miejscowości położonych w Kotlinie Kłodzkiej, od której jest oddzielona Przełęczą Polskie Wrota.
Historycznie miasto należało do hrabstwa kłodzkiego będą częścią Korony Czeskiej. Po wojnach śląskich wraz z nim stało się częścią pruskiego Śląska. W latach 1818–1945 należała administracyjne do powiatu Glatz (Kłodzko) i wraz z nimi do nowo utworzonej rejencji w Dzierżoniowie i prowincji śląskiej, a od 1919 r. prowincji dolnośląskiej. Po przyłączeniu na mocy układu poczdamskiego do Polski w latach 1945–1976 była częścią powiatu kłodzkiego należącego do województwa wrocławskiego. W latach W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa wałbrzyskiego i było w latach 1976–1991 siedzibą gminy wiejskiej Kudowa-Zdrój. Obecnie znajduje się w powiecie kłodzkim w województwie dolnośląskim.
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1354 r. Wieś, która dała początek miastu, położona była na czeskim obszarze etnicznym i nazywała się Lipolitov, a następnie Chudoba. Anegdota głosi, że nazwa ta odzwierciedlała status materialny mieszkańców. Znana była też nazwa Čermenské Lázně. W tym pierwszym okresie należała do majątku i dworu w Czermnej obejmującej oprócz Kudowy Czermną oraz Malá Čermná.
W 1587 odnotowano tu istnienie źródła wód mineralnych „Die Eugenąuelle” (obecnie Jędrzeja Śniadeckiego). Po bitwie pod Białą Górą (1620) dobra należące do poległego w niej Rudolfa Stubenberga i jego syna Jana Viléma Stubenberga zostały skonfiskowane przez Habsburgów. W XVII w. odkryto tu źródła leczniczych wód o zróżnicowanym składzie chemicznym.
Kres przynależności Kudowy do Korony Czeskiej przyniosła pierwsza wojna śląska między Prusami a Austrią po której w 1742 r. przeszła wraz z całym hrabstwem kłodzkim do pruskiego od tej pory Śląska.