Żarki to miasto w Polsce, położone w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim. Jest siedzibą władz gminy miejsko-wiejskiej Żarki. W 1595 roku miasto położone w powiecie lelowskim województwa krakowskiego było własnością Aleksandra Myszkowskiego.
Po raz pierwszy Żarki wzmiankowano w spisie świętopietrza z lat 1325–1327. W 1370 r. osadę otrzymał jako lenno książę Władysław Opolczyk. Prawa miejskie miasto uzyskało przed 1382 r. W 1406 r. Władysław Jagiełło przeniósł je z prawa polskiego na prawo średzkie. W 1466 r. miał istnieć tu zamek, którego bronił podczas najazdu Jakub Kreza.
W 1556 r. ustanowiono w mieście targ, który odbywał się w każdy wtorek i trzech jarmarków w roku. Około 1620 r. Mikołaj Koryciński rozpoczął tu budowę dworu obronnego. W 1664 r. miasto zostało zniszczone przez wielki pożar. W 1827 r. ludność żydowska stanowiła ok. 27% mieszkańców. W I poł. XIX w. Piotr Steinkeller założył w mieście zakład produkcji maszyn rolniczych. Żarki utraciły prawa miejskie za udział mieszkańców w powstaniu styczniowym.
Po wybuchu II wojny światowej, w dniu 4 września 1939 r. żołnierze niemieccy rozstrzelali w Żarkach 104 mieszkańców. Podczas okupacji hitlerowskiej, w 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 3500 Żydów. W dniu 6 października 1942 zostali wywiezieni do obozu zagłady Treblinka II i tam zamordowani. Podczas likwidacji getta żydowskiego, w dniu 6 października 1942 r. Niemcy rozstrzelali na kirkucie grupę trzystu Żydów.
W dniu 1 lipca 1949 r. Żarki odzyskały prawa miejskie (miasto utworzono z gromad Żarki i Leśniów na podstawie rozporządzenia Ministra Administracji Publicznej z dnia 9 sierpnia 1949 r.). W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa częstochowskiego.